Καταθέτω ένα μέρος των σκέψεών μου..
Άπλωσε το χέρι και χάιδεψε το πρόσωπο της.Η μάσκα ήταν πάντα εκεί.Δεύτερο δέρμα.Έκρυβε τον ναρκωμένο νου και τις αναμνήσεις.Πίσω απο την μάσκα κομμάτια,που προσπαθούσαν να βρουν την θέση τους.Αποφάσεις που έπαιρνε.Πολλές φορές η ζωή αλλάζει ρότα,πάει διαφορετικά από ότι περιμένουμε.Τότε καινούργιοι δρόμοι μπορεί να ανοιχτούν μπροστά μας,δρόμοι που μας φοβίζουν ή μας συναρπάζουν Και ίσως τότε να πρέπει να διαλέξουμε ποιο δρόμο να βαδίσουμε,αν θα συνεχίσουμε τα γνωστά και σταθερά μονοπάτια ή τα άγνωστα που μας περιμένουν να τα περπατήσουμε και να τα ανιχνεύσουμε.Κάποιοι έχουν το θάρρος να διαλέξουν αυτούς τους άγνωστους δρόμους...Ετικέτες ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
Ετικέτες ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ