Λιγα λεπτα...
Η λίστα ιστολογίων μου
Εγγραφή στο
Αναρτήσεις
Σχόλια
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Τό τιμόνι στα χέρια λύτρωση.Τό γκάζι ο γρήγορος δρόμος.Τό ραδιόφωνο έπαιζε στις δικές του συχνότητες σιγοντάροντας στην απόγνωση της βραδιάς,που για τους γύρω της θα παρέμενε άγνωστη. Ποιές λέξεις να πει πρώτα?Οι σκέψεις διαδέχονται η μια την άλλη.Τα τραγούδια της νύχτας το ίδιο.Ο νούς ταξιδεύει ανεξέλεγκτος,ακολουθώντας το γκάζι του αυτοκινήτου.Ο φανταστικός συνομιλητής το δικό της αγαπημένο δημιούργημα της φαντασίας,αυτός που αύριο θα είχε απορίες και ερωτηματικά,την συντρόφευε.Μια ερώτηση αγκαλιασμένη σε πικρό χαμόγελο.-Πιστεύεις στο τυχαίο?-Πιστεύω στο πεπρωμένο.Νομίζω πως οι ζωές των ανθρώπων είναι προδιαγεγραμμένες.Το ίδιο και η πορεία τους.Η πορεία,η σατανική αυτή ιέρεια που τήν συνόδευε σαν σκιά της και γινόταν ταξιδευτής μαζί της.Μαζί τα όνειρα,οι ελπίδες και οι προσδοκίες.Ο αέρας έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο και ξαναγεννιόταν.Ανάσες ζωής. Μια γλυκιά σιωπή έπεσε ανάμεσα τους.Τα ανείπωτα λόγια έγιναν πιο φλύαρα και τους συντρόφευαν στο νυχτέρινο ταξίδι τους.
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΚΟΥΒΕΝΤΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΔΩ
Προφιλ
Το Banner του Blog
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΙ Κ ΝΕΛΛΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ!!!
Banner Φίλων
-
1 σχόλια:
Το ταξίδι είναι που θα πρέπει να μας οδηγεί...
Δημοσίευση σχολίου