Ευχαριστούμε για την επίσκεψη!!!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΣΣΑ....

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Η ώρα των ψευδαισθήσεων για την Ελλάδα τελείωσε.Τα χειρότερα πέρασαν πίστεψαν οι περισσότεροι.Δέν χρειάστηκαν παρά μερικά δευτερόλεπτα και τα χαμόγελα της αισιοδοξίας διαλύθηκαν.Οι επιπτώσεις  είναι πολλές,η κατάληξη μία:δραματική μείωση του βιοτικού μας επιπέδου,διεθνής αναξιοπιστία.Για να καταλάβουμε σε ποιό γκρεμό μας έχει οδηγήσει η δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος που για να επιζήσει κανιβαλίζει τα πάντα.Δανειζόμαστε με κόστος που δεν μπορούμε να πληρώσουμε.Είμαστε κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού και η ΔΕΗ απεργεί επειδή θα χάσει το 10 τοις εκατό από τις παράλογες επιδοτήσεις που παίρνει το Ταμείο των εργαζομένων της.Τα ταξί και τα βενζινάδικα απεργούν γιατί πρέπει να μπεί φρένο στο να μας κλέβουν.Αλλά ο χρόνος τελείωσε και μαζί οι ψευδαισθήσεις μας.Είμαστε μόνοι εναντίον των αγορών,των εταίρων μας και το χειρότερο των ίδιων μας των ΕΑΥΤΩΝ.Η Ελλάδα με σκυφτό το κεφάλι....

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ...

Μέσα απο τον καθρέπτη την κοίταζε.Μια ζωή λουσμένη στο φώς,αλλα στην ουσία θεοσκότεινη.Άλλοτε λαμπερή,διασκεδαστική,τρυφερή και σκληρή,ντόμπρα και ύπουλη,αισθησιακή και άλλοτε απόμακρη.Ανάλογα με τα κέφια της.Γεγονότα που είχαν ορίσει άλλοι.Πολλές φορές σκληρά, καταδικαστικά.Σαν να τα δίκαζε ένας αμείλικτος δικαστής που καταδίκαζε κάποιον που ήταν αθώος.Τήν έβλεπε να βάζει στόχους και όχι να κάνει όνειρα.Μπορεί να φαίνεται το ίδιο,αλλά δεν είναι.Εκείνοι που κάνουν όνειρα πετάνε λίγο στα σύννεφα,εκείνοι που βάζουν στόχους πατάνε σταθερά στην γή και δεν μπορούν να αφήσουν τα όνειρα να τους παρασύρουν.Δεν άφησε τα αόρατα νήματα να την δέσουν και να την τραβήξουν στα όνειρα.Έγινε σκληρή,έκρυψε βαθιά μέσα της την τρυφερότητα.Έριξε βάλσαμο για να επουλώσει τις πληγές.Άρχισε να βάζει μακιγιάζ στο είδωλο.Κάθε μολυβιά που τραβούσε,βοηθούσε να αποκοπεί από το παρελθόν και να φορέσει ψυχή στο παρόν.  

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

  ΟΝΕΙΡΟΛΟΓΙΟ


Το πρόγραμμά σας περιήγησης μπορεί να μην υποστηρίζει την προβολή 
αυτής της εικόνας.
 
…θα σε ονομάσω ονειρολόγιο. Εγώ μιλάω, εγώ γράφω, εγώ σβήνω, εσύ ακούς, εσύ σωπαίνεις. Μακάρι να ήταν αλλιώς. Μόνο σου θα είσαι ένα απλό πρόχειρο. Μην το παρεξηγείς όμως αυτό. Ανάλογα  με το τι νιώθω, θα αποκτάς δύναμη. Θα ορίζεις τη χαρά μου, τη δημιουργία και θα αποτελείς το θησαυρό μου. Σε’ σένα θα αποτυπώσω το περιβάλλον μου με λέξεις. Γιατί κάθε λέξη είναι χίλιες εικόνες, αν ο αφηγητής και ο ακροατής δε φοβούνται τη φαντασία. Εμείς θα την κάνουμε την επανάσταση. “Και αν είναι το σήμερα νωρίς, το αύριο μπορεί και να μην είναι αργά…”.



      Με  τον τρόπο αυτό θα με γνωρίσεις  και στο τέλος, θα μπορούν να γνωρίσουν και εσένα άλλοι. Θα μου πεις όμως, ότι εγώ είμαι εσύ. Λάθος! Εδώ γράφει ένας άλλος εαυτός, ο επαναστάτης, ο ρομαντικός, ο “συμπαθητικός”. Εγώ, μακριά από τις λευκές σελίδες σου, το παρθένο σώμα, είμαι άλλος. Ποιος; Δεν ξέρω και ούτε θέλω να γνωρίσω. Μας ενδιαφέρει το εδώ, φίλε.
      Μάθαμε  λοιπόν τους πρωταγωνιστές. Τώρα ο χρόνος και ο τόπος. Τα πάντα θα είναι δημιουργία του συναισθήματος, της ψυχής. Άρα θα πούμε τόπο την ψυχή και χρόνο, δεν ξέρω. Η ιστορία αρχίζει και τρέφεται από διάφορες ανάγκες. Άλλοι τις ονομάζουν απαισιοδοξία, άλλοι τρέλα. Εγώ θα την αποκαλέσω απογοήτευση. Θα έχουμε λοιπόν και συντροφιά μία θηλυκή ύπαρξη, την απογοήτευση. Για αρχή είμαστε αρκετοί, άλλωστε τι χρειάζεται; Η έμπνευση (απογοήτευση), το μέσο (εσύ) και ο παθών (εγώ). Ξέχασα και κάποιον στόχο. Ας τον ονομάσουμε λύτρωση…

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ  ΚΑΡΑΤΖΑΣ 
(Πρόλογος από τη σειρά 12 ποιημάτων με τίτλο ‘ΟΝΕΙΡΟΛΟΓΙΟ’)

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

ΑΡΩΜΑΤΑ...

Έρχονταν απο παντού,σαν ξεχασμένες σκιές.Έγινε ο συλλέκτης των αρωμάτων που έκρυβε μέσα της.Νοσταλγίες που επιστρέφουν τα μεσάνυχτα,χωρίς φώτα.Έγιναν χνάρια στην άμμο.Γλυκό ξύπνημα των αισθήσεων.Λατρεμένα περιγράμματα προσώπων που χάθηκαν απο την ζωή και ξαναέρχονταν σαν το φώς των κεριών που τρεμοσβήνει.Καυτή ανάσα που σημαδεύει ανεξίτηλα.Αρώματα ανεπαίσθητα,ονειρικά που μεθούν την σκοτεινή νύχτα.Τυλίγουν σαν ορμητική θάλασσα.Σαν κύματα σηκώθηκαν ψηλά και άρχισαν το δικό τους ταξίδι.

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

.ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

!Πασχαλινές ευχές απο την καρδιά βγαλμένες,όλες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ .ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

;;

ΚΟΥΒΕΝΤΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΔΩ