Παρέα της οι σκιές.Να την κοιτάζουν αμίλητες.Στα μάτια τους δεν βλέπει τίποτα.Κριτές και καθρέπτης της αγωνίας και των φόβων της.Ταξίδευαν στο σκοτάδι που ταίριαζε με εκείνο της ψυχής της.Στο ταξίδι αυτό,περνάει την δική της δοκιμασία,την δική της κόλαση,απορρίπτοντας,αποφασίζοντας για συγγνώμες,για επανορθώσεις,για όλα όσα υποσχέθηκε.Ταξίδι στην αλήθεια της.Γυρνούσε την πλάτη στην πίκρα,στην απογοήτευση,στους φόβους της.Απολογισμοί που φοβόταν πως δεν θα άντεχε.Στο ταξίδι της έκανε την κάθαρσή της,φωτίζοντας κάθε σκοτεινή γωνία της ύπαρξη της.Ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής της,σταματώντας κάθε τόσο για να δέσει τις κομμένες άκρες του νήματος των αναμνήσεων της.Οι σκιές σιωπηλές την παρακολουθούσαν.Περήφανη και ατίθαση,ταξιδώτισσα του χθές και του σήμερα.Χωρίς ίχνη.Δεν χάθηκε αλλά ούτε και βρίσκεται.
2 σχόλια:
ΠΕΡΝΑΩ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ :)))
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ...ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ Κ ΕΓΩ!!!:-)
Δημοσίευση σχολίου