Μπροστά στα μάτια σας ανοίγεται ένας θόλος σαν ουρανός με μυριάδες αστέρια που λαμπυρίζουν αλλά και που κατρακυλούν προσπαθώντας να φιλήσουν το έδαφος που κι αυτό έχει σηκώσει αμέτρητα χέρια για να τα πιάσει πριν θρυματιστούν στο έδαφος πάνω στο σκληρό κορμί του. όλη αυτή η εικόνα μαρμαρωμένη. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες, ατμοί που έγιναν κρύσταλλο. Ανάσα που έγινε πολυέλαιος κρεμασμένος στο θόλο της φύσης.
4 σχόλια:
κατάφερες να αποτυπώσεις αυτό που λέμε "μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις"...
Σαν να είμαι εκεί!
Τα φιλιά μου!
ευχαριστω Νατασσα..ειναι απο τα ωραιοτερα μερη που πηγα...σε γεμιζουν δεος
Μοναδική ομορφιά. Εξαιρετικό!
Μια καλησπέρα πέρασα να πω...
apneagr
Δημοσίευση σχολίου