Ανοιξε διαπλατα το παραθυρο,να φυσηξει ο βραδινος αερας.Αναψε ενα τσιγαρο και αφησε το βλεμμα να χαθει.Ηχοι της σιωπης που μεσα σ αυτους αισθανεσαι ενα πρωτογνωρο αισθημα ελευθεριας.Αδικια,εγκαταλειψη,προδοσια ,απωλεια μεσα σ αυτους συντριβονται ολα.Νιωθεις σαν νεογεννητο μωρο που πρεπει να μαθει απο την αρχη να ζει χωρις προστατες προστατευομενους και αδικους αδικημενους.Μεσα στους ηχους της σιωπης κανεις την δικη σου kρυφη εξομολογηση.Χαρα,αγωνια,ενοχες,ανασφαλειες,πληγες ,για πιο απο ολα να προετοιμαστεις?Σπας τους ηχους της σιωπης σαν κρυσταλλο που θρυμματιζεται.Σκεψεις αγκαλιασμενες με σκεψεις.Μοιαζουν με μικρα παιδια που τους αρεσει να παιζουν κρυφτο.Και εσυ κρυβεσαι και παραμονευεις να τις αρπαξεις.Η καθε σκεψη μεσα στον ηχο της σιωπης ακουγεται κραυγη αγωνιας.Μεσα στους ηχους της σιωπης γινεσαι ταξιδιωτης σε ενα λιμανι μοναχικο.
.jpeg)
Αναρτήσεις
-
2 σχόλια:
Ήχοι σιωπής... πολύ επιτυχημένο αυτό!
Γιώργος Κοντός : Aυτός πού δέν καταλαβαίνει τή σιωπή σου.........δέν καταλαβαίνει καί τά λόγια σου!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου