ΟΝΕΙΡΟΛΟΓΙΟ
…θα σε ονομάσω ονειρολόγιο. Εγώ μιλάω, εγώ γράφω, εγώ σβήνω, εσύ ακούς, εσύ σωπαίνεις. Μακάρι να ήταν αλλιώς. Μόνο σου θα είσαι ένα απλό πρόχειρο. Μην το παρεξηγείς όμως αυτό. Ανάλογα με το τι νιώθω, θα αποκτάς δύναμη. Θα ορίζεις τη χαρά μου, τη δημιουργία και θα αποτελείς το θησαυρό μου. Σε’ σένα θα αποτυπώσω το περιβάλλον μου με λέξεις. Γιατί κάθε λέξη είναι χίλιες εικόνες, αν ο αφηγητής και ο ακροατής δε φοβούνται τη φαντασία. Εμείς θα την κάνουμε την επανάσταση. “Και αν είναι το σήμερα νωρίς, το αύριο μπορεί και να μην είναι αργά…”.
Με τον τρόπο αυτό θα με γνωρίσεις και στο τέλος, θα μπορούν να γνωρίσουν και εσένα άλλοι. Θα μου πεις όμως, ότι εγώ είμαι εσύ. Λάθος! Εδώ γράφει ένας άλλος εαυτός, ο επαναστάτης, ο ρομαντικός, ο “συμπαθητικός”. Εγώ, μακριά από τις λευκές σελίδες σου, το παρθένο σώμα, είμαι άλλος. Ποιος; Δεν ξέρω και ούτε θέλω να γνωρίσω. Μας ενδιαφέρει το εδώ, φίλε.
Μάθαμε λοιπόν τους πρωταγωνιστές. Τώρα ο χρόνος και ο τόπος. Τα πάντα θα είναι δημιουργία του συναισθήματος, της ψυχής. Άρα θα πούμε τόπο την ψυχή και χρόνο, δεν ξέρω. Η ιστορία αρχίζει και τρέφεται από διάφορες ανάγκες. Άλλοι τις ονομάζουν απαισιοδοξία, άλλοι τρέλα. Εγώ θα την αποκαλέσω απογοήτευση. Θα έχουμε λοιπόν και συντροφιά μία θηλυκή ύπαρξη, την απογοήτευση. Για αρχή είμαστε αρκετοί, άλλωστε τι χρειάζεται; Η έμπνευση (απογοήτευση), το μέσο (εσύ) και ο παθών (εγώ). Ξέχασα και κάποιον στόχο. Ας τον ονομάσουμε λύτρωση…
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ
(Πρόλογος από τη σειρά 12 ποιημάτων με τίτλο ‘ΟΝΕΙΡΟΛΟΓΙΟ’)
10 σχόλια:
ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ BANNER;
http://katse-kala.blogspot.com/
Κ.Καρατζά είστε εκπληκτικός... Μαρία
Καταπληκτικός ο Καρατζάς!
Υπεροχος!!!καλο βραδυ Φοιβο
κ Αναστάση είστε υπέροχος!!
Σας ευχαριστω εκ μερους του κυριου Καραντζα....
Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω όλους για τα όμορφα λόγια σας, μα κυριώς την κ. Λίζα που φιλοξένησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου στον δικό της ιδιαίτερο χώρο...
Θα ηθελα και εγω με την σειρα μου να ευχαριστησω τον κ.Καρατζα,για την επιλογη του,να δημοσιευσω τις υπεροχες σκεψεος του,αλλα πανω απο ολα τους φιλους που επισκεπτονται το μπλογκ μου...
Κάποιες γραμμές που σου θυμίζουν την λυρική πλευρά της ζωής. Σου δίνουν κουράγιο και σε αγγίζουν στην ψυχή, σε λυτρώνουν. Αναστάση συνέχισε ! Η ψυχή μας σε χρειάζεται....
Λευκοθέα
Υπεροχος :))))
Δημοσίευση σχολίου